Madde 140
Eylül 2009
29. Yaş
Babam, annemi terk edip üvey annemle yaşıyordu. Ancak ona da çok bağlı kaldığını söyleyemem. Anılarını yazdığı bir tartışma platformunda pek çok üyeyle fikir teatisindeydi. Yazıştığı kadınların genç olanlarına özel ilgisi vardı. Kendi yaşındakilere Arkadaş, Nilüfer Hanım, Kardeşim, Hocam diye hitap ederdi ki kimse umutlanmasın. Genç kızlar yazdığında ışık hızıyla cevaplıyordu. Ya isimle sesleniyor, ya da “Cici Kız, Güzel Çocuk, Güzel İnsan, Değerli Okurum” gibi methiyeler düzüyordu. Bir gün ben yanındayken, sinirli parmakların klavyeye sert bastığı bir kadın babama yazdı:
– Bugün günlerden ne?
– Perşembe.
– Onu sormuyorum. Hangi aydayız.
– Temmuuuzzz.
– Yahu o değil, bugün ne vardı?
– Hıı, portalda arkadaşlarla aramızda sunum yapacaktık.
– Yok değil!.. Şimdi yangın var diye bağıracağım ha… Bugün benim doğum günüm ve sen kutlamadın.
– Doğum günün kutlu olsun… İşte kutladım.
Babam bir yandan yazışıyor bir yandan da bana dönüp kıs kıs gülüyordu.
– Normalde bu kadın her sabah ‘günaydın’ mesajı atardı. Bugün atmama nedeni buymuş. Tabii ben onun günaydın demediğini de bu saate değin anlamadım ya neyse. 🙂
Anlattığına göre babama zaafı olan gruptaki menopoz teyzelerden biriydi.
Babam, yüksek yaş kadınların kurduğu bu gruba “Sultans of the Menopoz” diyordu.
Birkaç ay önce tanışmışlar, tanışır tanışmaz da doğum gününü babama söyleyip not ettirmiş. Sapyoseksüel bir kadınmış. Yoksa babamın fotoğrafını bile görmeden bu kadar nasıl bağlanabilirdi ki?
Babam ona yazılarını yollarken, o da şiirlerini gönderiyormuş. Yazıları kötü olan kadının, şiirleri olağanüstüymüş.
– Peki baba, sen doğum gününü biliyor muydun?
– Hayır oğlum, söyledi ama ben onu nerden aklımda tutacağım. Ben kendi doğum günümü bile bilmiyorum.
– Peki bilseydin kutlar mıydın?
– Kutlamazdım!
– 🙂 Peki neden?
– Yahu, zaten bir canlı karşımdaysa ve benimle konuşuyorsa bir gün doğmuş olmak zorundadır öyle değil mi?
– Evet, öyle.
– Bugün doğmasaydı, yarın doğacaktı zaten. Yani herhangi bir gün doğmuş olabilir, bunun ne önemi var ki. Üstelik bir kere doğmadı mı bu insan?
– Evet bir defa doğuyor.
– Eee, o zaman bunun nesini her yıl kutlayacağız ki?
– Peki baba, bir şey soracağım. Sana yolladığı şiirlerden birisini bana okur musun?
Erkek Kere
Erkekler yalançıdır inanmayın
Onların sözlerine kanmayın
Azı insandır çoğu hayın
Allah belasını versin bunların erkek kere
Elde edene kadar dolaşır
Ateş ister parkta sırnaşır
Tavlayınca sahilde öpüşür
Allah belasını versin bunların erkek kere
Sevmiş görükür sevmez seni
Ben sana söylemiştim de mi
Bu sözler hep ezber he mi
Allah belasını versin bunların erkek kere
Bazı erkekler var ki hele hele
Başka kadınlara bakar göz göre göre
Bıktım artık bunlara vere vere
Allah belasını versin bunların erkek kere
İster ki karılar ona katlansın
Her birini kıbleye dönderip atlansın
Bir esmere bir de sarışına saplansın
Allah belasını versin bunların erkek kere
Doktrin: “Üzülme evlat, kaybettim sandıkların, kurtulduklarındı belki.” – Charles Bukowski