“Kendi yalnızlığını dindirmek için kalabalıklara kaçan, insanların arasında, iyice yalnızlaşan çocuk. Özgürlük alanına kimseyi yaklaştırmayan. Herkesin sahibi, ama o kimseye ait değil. Yalnızlığında boğulup ölmeye mahkum, egoist bir adamın hikayesi.”…

Gri bulutların Ay’ı sakladığı kasvetli bir sonbahar gecesi gelen telefonla dedektif evinde uyandı. – Hemen gitmemiz lazım Üstat, aşağıdayım. Bir cinayet ihbarı aldık. – Bizim bölge olduğuna emin misin Çaylak?…

Bir palyaço, depresyona yakalanmış ve hiç gülemiyormuş. Hastanede doktor bir adres vermiş ve demiş ki, “Şuradaki sirke uğra. Orada bir palyaço var. Seni güldürse güldürse bir tek o güldürür.” Hastaysa…

Eski Anadolu kasabasında yoksul bir çocuk olarak doğdu. Mavi-gri gözleri, güneş sarısı parlak saçlarıyla küçüklüğünde bile hayranı çoktu. Büyüdüğünde ne olacağını soranlara “kahraman” derdi. Ailesine hayran, vatanınaysa hastaydı. “Bu vatan…

3. Yaş: Genelde kendimi bildim bileli diye başlayan cümleler kalıplaşmıştır. Benim ise ilk kendimi bildiğim an üç yaşında olduğum zamanlardı. Annemin anlattıklarına göre şehrin köhne mahallelerinden birinde alt zemini çatırdayan…

Ben belki yararlı bir çocuk değildim ama kardeşim zararlı bir çocuktu. Bir öğlen evde uyurken bir gölge boynumdaki zincire eğildi ve onu çekip aldı. Daha sonra gözlerimi açtım ve kardeşim…

Deniz kıyısında ormanın kucakladığı eşsiz bir ev düşünün… Şatoyu andıran görkemli yapının dış cephesinde, sarmaşıkların doğal kaplaması göz dolduruyordu. Uzaktan bakanlar tülle örülmüş pitoresk bir manzarayla karıştırabilirdi. Pencerelerde renk renk…