17313482361_98c85c00e7_o
Madde 160
Şubat 2013
33. Yaş

Babamı birkaç ay önce kaybettik. Yavuz amcamın marketindeydik. Yavuz amcam, eline aldığı telefonu bize doğru sallıyor ve bak kimin numarası bu bak, abimin hattını açtırdım. Kim ararsa artık ben çıkıyorum diyor; bir yandan da babamın rehberindekileri arayarak işlettiğini anlatıyordu. Babam tarafından arandığını zanneden zavallı akrabalar da heyecanla telefona sarılıyor ve bu şakalara maruz kalıyorlardı.

Sonra birden telefon çaldı. Amcam irkilerek telefona baktı. Ekranda bankaya kayıtlı bir numara vardı. O an amcam, ölmüş bir adamın telefonunu açar gibi değil de, içki masasında unutulan emanet telefona bakan biri edasıyla telefonu açtı ve kendinden emin sıkı bir aloooouvv patlattı. Kadın:
– Ahmet beyle görüşebilir miyim?
– Kendisi burada değil.
– Peki şu anda nerdeler acaba?
– Gümüşpala Mezarlığı’nda.
Çok cevval olmadığını anladığımız kadın yine soruyor:
– Güncel ikametgah adresini alabilir miyim?
– Gümüşpala’da ikamet etmekte kendisi. Mezarda yaşıyor, deyince amcam, kadının telefonu kapatması bir oluyor. Yavuz amcam hunharca gülerken dükkana gelen müşteriye kalkıp, bizden ayrılıyor. 🙂
www.arkuswork.com
Doktrin: “Mizah, dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır.” – Todor Dinov