Eski, küf kokan bir açılış. Dedenizin namaz kılarken önünden geçtiğinizde namazı bozulmasın diye sizi tanımazlıktan geldiği, adeta bakar-kör olduğu o yorgun eski kokan odaları andırıyor. Yüklükten bir döşek çıkarırken havaya salınan kokular. Dede misi kokulu seccade ve tesbih… Hayali ihracatı bırakıp elementlere inerek gerçekçi olmaya çalışalım: Paçuli, kakule, meşe yosunu… 3. dakikadayım, bazı çiçekler var ama şu an ayıramıyorum. Çam ağacından yere damlayıp otları yakan reçine. Lavanta, sardunya, yeşil çay. Tütün var mı? Emin değilim. Ortalarda karşımıza çıkarsa yazacağım. Biraz sedir ile verilmiş biberli bir odunsuluk var onu da ilerleyen zamanda açıklayacağım, bu nota için düşünmemişler. Açılış çok karmaşık. 10. dakikada sert-kuru, karanlık paçuliyle açılışı sonlandırdı. Bir kokoş parfümü mü? Değil; yaşı büyük, en az 50+ aşmış bir kadının kokusu. Kokuyu neyle giyebilir: Klasik takım elbiseyle. Kalite hissi uyandırıyor fakat karışık. Zor koku, zor parfüm. Sanırım bu bir fujer. Daha önceki derslerimizde görmüştük.

Orta notalara gelindiğinde can sıkıcı bir kuruluk hissi baş gösterdi. İnşaatta yağmur yemiş demirleri bir arkadaşınızla çıplak ellerle taşıdıktan sonra parmaklarınızda kalan kahverengi ıslak pas kokusu. Ah açılışına yakın seyretseydi sonlarını saymazsam şu an 75 puan alabilirdi. Ayrıca ortaları ezilmiş kahverengi kuru yapraklar gibi kokuyor. Üst notaların sonlarında erkeksi kuru menekşe az da olsa geliyordu. Kuruluğa havlıcan benzeri kokular hakim. Karabiber. Belki az oldu biliyorum ama, ne yazık ki benim ortalardan aldıklarım bu kadar…

Sonlara gelindiğinde burun büken kuruluğuna biraz kızıyorum. Ortalarda belirtildiği kadar zengin nota yok. Sonlardaki kuruluk erkek parfümlerinin çoğundan daha erkeksi. Altıncı saatte kokuya ilk kez bu kadar tatlılık geldiğinde yüzüm güldü. Gene de sert ama hafif bir vanilyayla tütünü harmanlamışlar. Şekerli siyah çay buharı. Oakmoss yerinde kullanılmış. Hafif esmeramber ve deri. Fulya ve yasemin. Son aldıklarım bunlar. Biraz şipre, biraz fujer karakterini yansıtıyor parfüm. Ama aralarda kalmış sanki. Ayrıca madem fujer tasarlanacaktı neden Caron kadar muhteşem baharatlarla donatılmadı. Hem parfüm eski formül de değil, yenilenmiş. Yenileme esnasında Caron’daki harika baharatlar ve yumuşak tatlılık eklenebilirdi. Ama o zaman Aromatics Elixir, Aromatics Elixir olmazdı değil mi? İstiyoruz ki bir parfüm iyiyse tüm parfümler tornadan çıkmış gibi ona benzesin. Sevdiğimiz insanları da eninde sonunda istediğimiz insana büründürmek istiyoruz. Kendimizi değiştirmeyip çevremizdeki herkesi kendimize uydurmaya çalışıyor, başaramazsak da sinir oluyoruz. Clinique de bırakalım öyle kalsın.

Böyle klasik, hemen her kadının evinde en az bir şişesini bitirip sakladığı parfümlere düşük puan vermek zor biliyorum. O bir efsane onu da biliyorum. Ama bütün bunlar bir parfümü iyi koku yapmaz. Karizmasına saygı duyup kokusunu eleştiremezsem bu kez o markanın köpeği gibi havlıyor olmam öngörülmez mi? Yanlış olanlara bugün “yanlış” demezsem doğruyu söylediğimde kim inanacak?..
Pozitif:
1) Parfümün açılışı ve özellikle sonlardaki havası harika. Dipteki oakmoss baz notasında sizi vuruyor.
1) Kalıcılık çok iyi.

Negatif:
1) Ortaları inanılmaz kuru ve soğuk. Her burun dayanabilir mi? Bilemiyorum.
2) Parfüm listesinde yazılı olan onca elementi size hissettiremiyor.Notalar:
Üst: Bergamot, Verbena bitkisi, Sardunya, Papatya, Kişniş, Adaçayı, Gülağacı. (ck: paçuli, kakule, meşe yosunu, lavanta, sardunya, çam)
Kalp: Orris kökü, Yasemin, Karanfil, Portakal çiçeği, Gül, Sümbülteber, Ylang-ylang. (ck: menekşe, havlıcan, karabiber)
Baz: Oakmoss, Misk, Paçuli, Sandal Ağacı, Vetiver, Frankincense. (ck: siyah çay, fulya, yasemin, esmeramber)
Tip: Şipre, Çiçeksi, Yeşil, Oryantal, Baharatlı, Odunsu.
Cinsi: Feminen
Üretim: Yeni Formül
Çıkış Yılı: 1971Koku rengi: Yeşil
Referans: Eski Meşe Yosunu
Konsantrasyon: Eau de Parfum
Parfümör: Bernard Chant

Doktrin: “Beğenmediğiniz bir şeyi alkışlamak, yalan söylemenin birçok çeşidinden biridir.” – George Bernard Shaw