01. Kitap okuyordum. Hikayedeki çocuk da kitap okuyordu. Onun okuduğu kitaptaki adam da kitap okuyordu. Ve o hikayedeki kadın da kitap okuyordu. Paranormal bir kitap-ayna paradoksunun içindeydim.
02. En aptal kadın bile en zeki erkekten kurnazdır.
03. Yıkanan elden sabunun çıkmaması gibi, görünmediği halde bir türlü hayatımdan çıkmıyordu.
04. Sence hayatı bazen tesadüfler mi güzel yapıyor?
05. Eskiden normal bir insan gibi uyumuyordum. Şimdi normal insanların gördüğü rüyaları bile görmüyorum.
06. Rezil olmuş birisi sadece sahip olduklarını değil, sahip olmadıklarını da yitirebilir.
07. Sanki herkes bana benzemek istiyor, bense hiç kimseye…
08. Özlenen insanın yapacağı en büyük kötülük, izinsizce onun rüyalarına gelmektir.
09. Zaten babam hayatta olsaydı yazdıklarımı çok beğenirdi. Ama ben, beğensin diye yazmadım.
10. Eğer hiç kimse görmüyorsa, köpek yine de orada mıdır?