Yeşil bitki böcekle başladı. Şu anda bir şipre kokladığımı biliyorum. Arkadan az lavanta gelse de bir genç parfümü olmasına yetmiyor. Daha çok meşe yosunu ve eski paçuliyle kuru ve soğuk bir olgun amca parfümü.

Orta notalara gelindiğinde biraz sedirle kuru odunlar ve ıtır. Lavanta şimdi daha belirgin. Parfüm baş ağrısı yaptı bende. Yapay element kullanımı tetikleyebilir. Naneli kekik. Adaçayı kuruluğu. Limonlu paçuli.

Sonlara gelindiğinde yüksek kalite olduğunu söyleyemeyeceğim bir deri kokusu; hatta ham deri. Antaeus’tan 12 yıl sonra çıkmış, gene de çağın gerisinde kalmış bir parfümümsü… Bu tür koku arayışında olan Anteus’a baksın.

Benzerlikler üzerine;
Chanel – Antaeus: Kuru paçuli ve meşe yosunu baskısındaki akış standart.Pozitif:
1) Üst ve ortaların element zenginliği müthiş.

Negatif:
1) Üst ve orta notalarda çok farklı elementler koklatsa da hissedilir kalite düşük.
2) Pürüzsüz olmayan karışık-kuruşuk tatlar.
Notalar:
Üst: Portakal, Maun ağacı, Kişniş, Lavanta, Votka, Adaçayı, Limon. (ck: yeşil bitkiler, lavanta, meşe yosunu, paçuli)
Kalp: Yasemin, Vadideki zambak, Güli Sardunya. (ck: sedir, ıtır, nane, kekik, adaçayı, limon)
Baz: Sandal ağacı, Paçuli, Misk, Meşe yosunu, Sedir. (ck: deri)
Tip: Yeşil, Topraksı, Baharatlı, Odunsu.
Cinsi: Maskülen
Üretim: Yeni Formül
Çıkış Yılı: 1993
Koku rengi: Yeşil
Referans: Ekşi Paçuli
Konsantrasyon: Eau de Toilette
Parfümör: François Demachy&Jacques Polge

Doktrin: “Her aptal çocuk bir böceği ezebilir. Ama dünyanın bütün profesörleri bir böcek yaratamaz.” – Arthur Schopenhauer