Ne zamandır yazmayı düşünüp ertelediğim bir konu var. Günlerdir kendime soruyorum: Yazmamı tetikleyen en büyük etken ne? Bir sanatçıyı sahnede en çok etkileyen şey ne ise o! Alkış… Sadece bu….

Karşıyaka Lunapark’ın karşısında 3. sınıf bir barda Faruk’la yan yana oturuyoruz. Yüksek bar tabureleri neye yarar? Üzerindeyken ayaklarını yere basarak güvende hissedemezsin, kaygan boru yüzeyine ayakkabını koyarak rahat etmek istesen…

Bazen, hayallerimde, kendimi çocukluğumun geçtiği mahallemizde, beyaz müstakil evin avlusunda el dikimi tozlu kilimlerde bağdaş kurarak “beştaş” oynuyorken buluyorum…Doktrin: “Üremeyi sürdürürseniz, çocuklara yer açmak için sonunda yaşlıları öldürmek zorunda kalırsınız.” – George…

Gitsinler bakalım. Kaldık mı sana yalnız? Aziz Nesin’in söylediği gibi… “Yalnız geldiğim dünyada nasıl yaşadımsa bir başıma, gün gelip ölünce, ölüme de alışırım.” Bilgisayarcıdan çıkıp dükkana döndüğümde annem çoktan gitmişti. Dükkanı…

Hani anneler vardır; yalnızca yılda bir defa katıldıkları bir düğün töreni için heyecanlanırlar. Tanko bir kadın olmadıklarından ne saç modeli bilirler, ne renk uyumu… Makas tekniğini bilmediği bir kuaförün saç…

Gözler yumuk, çocukluk zamanlarına bir yolculuk. İlkokul çantanla koşa koşa eve geldin. Baban evde yok! Ders programı yapmaya üşendiğinden haftanın tüm derslerinin kitap-defterleriyle dolup taşan fermuarı patlak çantanı koridorun bir…

Aslında uyku durumunda nerede olduğunun bir önemi yok. Yarı ölüm sayılan uykudan, yarı anımsadığın bir rüyadan uyandın. Evdesin. Serde nedenini bilmediğin bir can sıkıntısı. Çağımızın en bilinen hastalığı, kıçına rahat…