Eczaneye girdiğinizde burnunuza havada kayarak çarpan, hastalığın genel kokusuymuşçasına bilinçaltına yerleşen sentetik koku. (Bu parfümün sentetik olduğu anlamına gelmez elbet.) Vanilya ve yıldız anasonun tatlı-serin birleşimi. Tatlılığın altı kivi-acur kokuyor.
Orta notalara gelindiğinde tende beyaz bal kokuları.
Sonlara gelindiğinde paçuli ve sandal ağacı ile biraz değişikliğe gidildi. Hafif laden. Çoğu parfümün baz notası güzel olurken No 06’nın en kötü yanı dip notası oldu.
Açılışındaki soğuk eter kokusu, yeşil önlüklü cerrahların yanınızdan hızla geçtiği, buzlu camlı kapısında “GİRİLMEZ” yazan ameliyathanenin hijyenik koridorlarında volta attırır…
Pozitif:
1) Çok tatlı koku yaparlar ancak böylesi sıradışı; biraz zor.
2) Onu koklamak, buzlukta donmuş suyun üstündeki kırık jiletlere şeker döküp yalamaktı.
Negatif:
1) Dip notada kokuyu duymak yetenek işi.
2) Notalarda yazılı olan tüm molekülleri hissedemeyebilirsiniz.
Notalar:
Üst: Siyah çay, Pembe biber, Tütsü. (ck: vanilya, yıldız anason)
Kalp: Beyaz ebegümeci, Portakal çiçeği, Gül. (ck: beyaz bal)
Baz: Bal, Böğürtlen, Lokum. (ck: paçuli, sandal, laden)
Tip: Sucul, Hijyenik, Çiçeksi, Meyveli, Pudralı, Tatlı.
Cinsi: Unisex
Üretim: Yeni Formül
Çıkış Yılı: 2013
Koku rengi: Hijyen
Referans: Steril Cerrah
Konsantrasyon: Eau de Toilette
Parfümör: Cécile Hua
Doktrin: “Ben hasta bir insanım bunu biliyorum. Normal biri benim yaptıklarımı nasıl yapabilir? Sanki içimde başka biri var gibiydi.” – Albert de Salvo
Muhteşem bir final. Öykü, anlatım ve tarz muazzam. Hayal gücünün derinliği, yoğun duyguların böylesine çoşkulu aktarılması benim okuduklarıma ve yazarın kendisine olan hayranlığımı arttırmaya yetiyor.Her hikâyede aynı heyecanı hissetmeye sebep olan bu kahramanı sevgi ve saygıyla selamlıyorum. Kalemine, yüreğine sağlık olsun. Sevgilerle…
Bu final daha önce bilinen Z. E.'lerin en bilinmeyenlerini sergiledi şimdi… Hep içinden konuşan, hep kendisine bir şeyler öğreten çocuk olgunlaşıp bu kez bizlerle paylaştı bunları… Hiç bilmediğim duyguları, hiç bilmediğim terimleri öğrendim. Gördüklerinden çok hislerinden, ruh haritasından aktarılmış olması hikayeyi başka bir boyuttan okuttu. Merakla beklenilen sonu çok güzel şekilde mükafatlandırdı. Tekrar tekrar okuyacağım…
Umarım birgün bu hikayeyi bir film yazarı okur ya da bir şekilde ona ulaşır ve bir film olur. Hani bir film gibi deriz ya işte bu hikayede ki anlatım da bir film gibiydi gercekten. Yazım ve anlatımdaki mükemmelllik tartışılmaz. Yazarken yaşatmak budur işte. Yolun açık olsun anosmi. Kalemin sağlam ilhamın bir deniz gibi engin olsun. İnsanın dünyadaki en büyük hazinesi bilgisi ve düşündükleri kadardır bence. Saygılar sunuyorum.