Bergamotun ağır paçuliyle kuru ve tozlu şekle bürünmesini sağlamışlar. O yılların, aslında daha çok 70 ve 80’lerin vazgeçilmezi meşe yosunu ile ağır abi ve erkeksiyiz pozları görüldü. 10. dakikada biberiye ve lavanta göze çarpıyor.



Orta notalara gelindiğinde anasonlu dondurma. Selvi ağacı. Sarı çalılıklar. Lavanta domine etmeye devam ediyor.

Sonlara gelindiğinde vanilya ve hasta olduğum ıslak tükürüklü tarçın kokuları. Bu torpil geçeceğim anlamına gelmez. Koku güzelliği olarak 4* alsa da kompozisyon bazlı değerlendirdiğimden 3*

Koku, kakaolu esmer derilere uygun. Zamanı geçti, artık kimseler kullanmaz biliyorum. Bende yeri çok özeldi, onu da biliyorum…

1996 senesinde Opel Servisi’nde çalışıyordum. Bir gün patronumuzun kullandığı parfümü arabasında sıkmış ve çok beyenmiştim. Daha sonra evden bidon getirdim ve yarısını boşalttım. Anlamadı. İşte bu kokuydu…

Pozitif:

1) Sonlarda harikalaşan o koku yok mu ah…
2) İyi bir klasik. Bu paraya bu mal takdire şayan.

Negatif:
1) Eskide kalmış kokusu…
2) Koku yaratılırken Joop – Joop! Homme mu feyz alınmış ne!..
Notalar:
Üst: -. (ck: bergamot, paçuli, meşe yosunu, biberiye, lavanta)
Kalp: -. (ck: anason, selvi ağacı, kuru otlar)
Baz: -. (ck: vanilya, tarçın)
Tip: Yeşil, Fresh, Tatlı, Odunsu.
Cinsi: Maskülen
Üretim: Yeni Formül
Çıkış Yılı: 2000

Koku rengi: Yeşil
Referans: Lavantalı Meşe Yosunu
Konsantrasyon: Eau de Toilette
Parfümör: Verdure
Doktrin: “Her ışık bir gün tükenir. Kavrayış da bir ışıktır. Öyle ise o da tükenebilir.” – Arthur Schopenhauer